Ben öteki değilim. Biz, öteki değiliz.
Bizi bir “öteki” olarak icat ettiniz. Farklılıklarımızı aldınız, siyasal stratejinizin ham maddesi yaptınız. Rengimizi, düşüncemizi, yaşam tarzımızı birer ayrım çizgisine, birer suç unsuruna dönüştürdünüz.
Her kriz döneminde biz ne olduğunu anlamaya çalışırken, siz çoktan “biz” ve “onlar” diye ikiye bölmüştünüz mahallemizi, soframızı, hafızamızı.
Her eleştirimiz “operasyon”, her itirazımız “dış güçlerin oyunu” oldu. Karşıt düşüncede olan herkes “karanlık güçlerin adamı” ilan edildi. Kendimizden ve birbirimizden şüphe eder hale getirildik. Oysa biz sadece insandık; endişeleri, hayalleri ve hakikatleri olan insanlar.
Ben sizin bitmeyen kavganızın tanımladığı bir düşman değilim. Ben sizin “büyük oyun” dediğiniz senaryonun bir piyonu değilim. Ben size iktidar kazandırmak için “proje” olarak gördüğünüz bir nesne değilim.
Ben öteki değilim. Sadece sizin aynanızda görünmek istemeyenim. Bir sentetik ideolojiye sığmayacak kadar insanım.
Siz korkularınızla duvar ördükçe, ben o duvarın arkasında nefessiz kalmıyorum sadece sizin yankı odalarınızdaki sessizliğiniz büyüyor.
Ben bu ülkenin evladıyım. Bu toprağın insanıyım. Kaygılarım gerçek. Gelecek korkum, hissettiğim yalnızlık duygusu; sizin yarattığınız bir algı değil hakikatin ta kendisi.
Gerçek, bir tek merkezden dayatılan bir propaganda metni değildir. Gerçek, binlerce farklı yürekten, binlerce farklı deneyimden süzülerek akan bir nehirdir.
İşte bu yüzden, tüm dayatmalarınıza karşı bir kez daha ve daha gür bir sesle haykırıyorum:
Ben öteki değilim !