Nöbetçi Eczaneler
Anadolu’nun kalbinde yer alan Karaman, tarih boyunca birçok uygarlığın izlerini taşıyan, kültürel açıdan zengin ve köklü bir yerleşim merkezidir. Ancak Karaman’ın yalnızca geçmişi değil, isminin kökeni de dikkat çekicidir. Bu ismin ardında, Anadolu Türk tarihine yön vermiş bir beylik ve onun kurucusunun mirası yatmaktadır.
Larende’den Karaman’a: Bir Adın Değişim Hikâyesi
Bugünkü Karaman’ın bulunduğu şehir, Antik Çağlardan itibaren “Laranda” adıyla bilinirdi. Roma ve Bizans dönemlerinde bu isimle anılan kent, Selçuklu hâkimiyetine girdikten sonra da “Larende” olarak adlandırılmaya devam etti.
- yüzyılda, Anadolu Selçuklu Devleti’nin gücünü kaybettiği bir dönemde sahneye çıkan Karaman Bey, tarihin akışını değiştirecek bir adım attı. Asıl adı Kerameddin olan Karaman Bey, Horasan’dan göç eden Afşar boyuna mensup Türkmen bir liderdi. Babası Nure Sufi ile birlikte Anadolu’ya gelen Karaman Bey, Larende ve çevresinde güç kazandı.
Zamanla Larende merkezli olarak kurduğu Karamanoğulları Beyliği, bölgenin en etkili Türk beyliklerinden biri haline geldi. Karaman Bey’in adı, halk arasında yaygın biçimde anıldıkça, başkent Larende de onun adıyla özdeşleşti. Şehir, halk dilinde artık “Karaman” olarak anılmaya başlandı ve bu ad, zamanla resmiyet kazandı.
Karaman İsmi: Bir Liderin Mirası
Karaman ismi, yalnızca bir şehir adı değil, aynı zamanda bir milletin diline, kültürüne ve bağımsızlık mücadelesine sahip çıkışının da simgesidir. Karamanoğulları, yalnızca siyasi varlıklarıyla değil, kültürel hamleleriyle de dikkat çekmiştir. En önemlisi ise, 13 Mayıs 1277’de Karamanoğlu Mehmet Bey’in yayımladığı “Bugünden sonra divanda, dergâhta, bargâhta ve mecliste Türkçeden başka dil kullanılmayacaktır” fermanıyla Türkçeyi devletin resmî dili ilan etmiş olmalarıdır. Bu ferman, hem siyasi bir kararlılığın hem de dilsel bir kimliğin ifadesidir.
Dolayısıyla Karaman adı, yalnızca bir beyin ismini taşımakla kalmaz; aynı zamanda Türk dilinin ve kültürel birliğinin de bir simgesi haline gelmiştir.